การวิจัยตรวจสอบการใช้ยาปฏิชีวนะในช่วง COVID-19 ตามอายุ ในจดหมายวิจัยที่ตีพิมพ์ในJAMA Health Forumนักวิจัยประเมินใบสั่งยาปฏิชีวนะระหว่างการเข้ารับการตรวจสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับโรคระบบทางเดินหายใจเฉียบพลันรุนแรง โคโรนาไวรัส 2 (SARS-CoV-2) ในการตั้งค่าผู้ป่วยนอกโดยผู้อยู่อาศัยในสหรัฐอเมริกา (US) อายุ ≤64 ปีที่มีการค้า ประกันสุขภาพ บาคาร่า

การระบาดของโรคโคโรนาไวรัส 2019 (COVID-19) ทำให้เกิดการเจ็บป่วยและเสียชีวิตอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อนทั่วโลก สัดส่วนที่มากของการเข้ารับการตรวจที่เกี่ยวข้องกับการติดเชื้อ SARS-CoV-2 ของผู้ป่วยนอกในกลุ่มผู้ประกันตนของ Medicare ส่งผลให้มีการสั่งจ่ายยาปฏิชีวนะ การวิเคราะห์การสั่งจ่ายยาปฏิชีวนะที่เกี่ยวข้องกับ COVID-19 สามารถแจ้งนโยบายและโปรแกรมการดูแลยาปฏิชีวนะได้ในจดหมายวิจัยฉบับปัจจุบัน นักวิจัยรายงานผลการศึกษาเกี่ยวกับยาปฏิชีวนะที่สั่งจ่ายให้กับผู้ป่วยนอก COVID-19 ที่อาศัยอยู่ในสหรัฐอเมริการะหว่างปี 2020 ถึง 2022

การศึกษาภาคตัดขวางจัดทำขึ้นเพื่อประเมินแนวโน้มของยาปฏิชีวนะที่สั่งจ่ายให้กับผู้ป่วยนอก COVID-19 ด้วยการจัดจำแนกทางสถิติสากลของโรคและปัญหาสุขภาพที่เกี่ยวข้อง รหัส ICD-10 ฉบับแก้ไขครั้งที่ 10 ระหว่างวันที่ 1 เมษายน 2020 ถึง 31 พฤษภาคม 2022 การศึกษาประกอบด้วยเด็กที่เป็นเด็กอายุ ≤17.0 ปี และผู้ใหญ่ที่มีอายุระหว่าง 18 ปีถึง 64 ปี ที่ระบุได้จากคลังข้อมูล OptumLabs ซึ่งประกอบด้วยข้อมูลการเรียกร้องด้านสุขภาพที่ไม่ระบุตัวตน 10.0 เปอร์เซ็นต์ถึง 20.0 เปอร์เซ็นต์ของผู้อยู่อาศัยในสหรัฐอเมริกาที่มีประกันสุขภาพ

มีการระบุบุคคลที่เกี่ยวข้องกับเภสัชกรรมและทางการแพทย์ที่มาเยี่ยมแผนกผู้ป่วยนอก และประเมินความสัมพันธ์ของบุคคลที่มีใบสั่งยาต้านจุลชีพภายในหนึ่งสัปดาห์ก่อนหรือหลังการนัดตรวจ การวิเคราะห์ถูกจำกัดไว้เฉพาะการเข้ารับการตรวจของผู้ป่วยนอกที่เกี่ยวข้องกับการติดเชื้อ SARS-CoV-2 และ 5 เปอร์เซ็นต์ของการเข้ารับการตรวจและใบสั่งยาปฏิชีวนะที่เกี่ยวข้องนั้นไม่รวมอยู่ในบุคคลที่มีการวินิจฉัยร่วมที่ต้องใช้ยาปฏิชีวนะ

การศึกษาประกอบด้วยผู้ป่วยนอก COVID-19 ในเด็กและผู้ใหญ่ 177,057 และ 1,293,303 คนตามลำดับ อัตราการสั่งจ่ายยาปฏิชีวนะระหว่างการนัดตรวจที่เกี่ยวข้องกับการติดเชื้อ SARS-CoV-2 มีความสำคัญมากกว่าในผู้สูงอายุ ร้อยละ 4 ในกลุ่มผู้ที่มีอายุ ≤5.0 ปี และ 16.0% ในกลุ่มผู้ที่มีอายุระหว่าง 45 ถึง 64 ปี ร้อยละ 20 และร้อยละ 7 ของการเข้ารับการตรวจสุขภาพและการสั่งจ่ายยาปฏิชีวนะสำหรับการติดเชื้อทางเดินหายใจเฉียบพลันอยู่ในกลุ่มผู้ป่วยโควิด-19 ทุกช่วงอายุ ในการวิเคราะห์ความไว ยาปฏิชีวนะที่สั่งจ่ายภายในสอง (เทียบกับเจ็ด) วันของการนัดพบผู้ป่วยนอกคือร้อยละ 4 เทียบกับร้อยละ 5 ในกลุ่มเด็ก และ 11.0% เทียบกับ 13.0% ในกลุ่มผู้ใหญ่

วิธีการจัดการการคลอดที่เฉพาะเจาะจงเกี่ยวข้องกับการติดเชื้อ SARS-CoV-2 ของทารกแรกเกิดและการเสียชีวิตของทารกแรกเกิดอย่างไร การให้คำปรึกษาผู้ป่วยนอกที่เกี่ยวข้องกับการติดเชื้อ SARS-CoV-2 ในกลุ่มผู้ป่วยเด็กเทียบกับผู้ใหญ่นั้นเกิดขึ้นที่สำนักงานแพทย์เป็นหลัก (66.0% เทียบกับ 51.0%) แผนกฉุกเฉิน (12.0% เทียบกับ 18.0%) และแนวทางปฏิบัติด้านการแพทย์ทางไกล (11.0% เทียบกับ 17.0 % ) ). อัตราการจ่ายยาปฏิชีวนะจะแตกต่างกันไปตามสถานดูแล โดยมีอัตราที่สูงขึ้นระหว่างการเข้าพบแพทย์ทางไกลและการเข้าพบแผนกฉุกเฉินในทุกช่วงอายุ ยกเว้นบุคคลที่มีอายุ ≤5.0 ปี

ในบรรดากุมารแพทย์ที่มีอายุ ≤5.0 ปี อัตราการสั่งจ่ายยาปฏิชีวนะสูงที่สุดสำหรับการปรึกษาแพทย์ทางไกลที่ไม่ใช่บุคคลที่สามระหว่างแพทย์และผู้ป่วย อัตราการสั่งจ่ายยาปฏิชีวนะในภูมิภาคทางใต้ ตะวันตก กลางตะวันตก และตะวันออกเฉียงเหนือของสหรัฐฯ อยู่ที่ 15.0%, 9.0%, 9.0% และ 7.0% ตามลำดับ ในเด็กอายุน้อยกว่า 6.0 ปี อะซิโธรมัยซินและอะม็อกซีซิลลินเป็นยาปฏิชีวนะที่ต้องสั่งจ่ายบ่อยที่สุด ในบรรดาเด็กอายุ 6-17 ปีและผู้ใหญ่ บุคลากรทางการแพทย์กำหนดให้ยาปฏิชีวนะอะซิโธรมัยซิน (68.0% และ 70.0%) บ่อยกว่าเมื่อเทียบกับยาปฏิชีวนะอะม็อกซีซิลลิน (15.0% และ 4 เปอร์เซ็นต์) จากการค้นพบนี้ การสั่งยาปฏิชีวนะในผู้ป่วยนอก COVID-19 ในเด็กต่ำกว่าผู้ใหญ่มาก โดยอัตราจะแตกต่างกันไปตามสถานดูแลและภูมิภาคของสหรัฐอเมริกา อัตราการสั่งจ่ายยาปฏิชีวนะที่สูงขึ้นในผู้ใหญ่อาจเกี่ยวข้องกับความชุกของโรคร่วมที่มากขึ้น และอาจเพิ่มความเสี่ยงของผลลัพธ์ที่ไม่พึงประสงค์ของ COVID-19

ในบรรดาผู้ใหญ่และเด็กอายุ 6 ถึง 17 ปี ยาปฏิชีวนะมักถูกสั่งจ่ายที่แผนกฉุกเฉินและการแพทย์ทางไกล และอะซิโธรมัยซินมักถูกสั่งจ่ายตามรายงานก่อนหน้านี้ บุคลากรทางการแพทย์อาจสั่งจ่ายยาอะซิโธรมัยซินเนื่องจากคุณสมบัติต้านไวรัสและต้านการอักเสบที่เป็นไปได้ อย่างไรก็ตาม การใช้ยา Amoxicillin ในกลุ่มคนที่อายุน้อยที่สุดทำให้เกิดความกังวลเกี่ยวกับการติดเชื้อแบคทีเรียที่เกี่ยวข้อง เช่น โรคปอดบวมและโรคหูน้ำหนวก